Tarantyzm

Tarantyzm – zespół zachowań o charakterze symboliczno-religijnym określany jako egzorcyzm muzyczno-taneczny[1][2] i powiązany ze zjawiskiem jakim jest mania tańca. Wyróżnikiem tej formy histerycznej reakcji tanecznej miało być rzekome ugryzienie przez tarantulę, zaś sposobem na pozbycie się jadu z organizmu był taniec. Tarantyzm analizowany był przez badaczy przede wszystkim na południu Włoch, w regionie Apulii. Według różnych ustaleń rytuał ten obserwowany był od wieku XI lub XIV aż do czasów zanikania w latach 60./70. XX wieku.[3][4]

  1. Ernesto De Martino: Ziemia zgryzoty. Przyczynek do historii życia religijnego południowych Włoch. Warszawa: 1971, s. 71.
  2. Katarzyna Winiarska-Ścisłowicz. Tarantyzm i tarantela - od rytuału do kulturowej recepcji. „Wobec kanonu. Problemy metodologiczne”. s. 51. red. M. Kacwin-Duman, J. Papuczys, J. Stasiowska. [dostęp 2023-12-31]. 
  3. Jean Fogo Russel. Tarantism. „Medical History”. 23, s. 404, 1979. DOI: 10.1017/S0025727300052054. [dostęp 2023-12-31]. 
  4. K. Winiarska-Ścisłowicz, dz. cyt., s. 49, 51-53. E. De Martino wskazuje ogólnie na średniowiecze jako okres powstania tarantyzmu, zaś w dziele Wilhelma di Marry Sertum Papale de venenis z 1362 roku widzi pierwsze źródło pisane o zjawisku.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy